Кансультацыя для бацькоў “Разнастайнасць форм работы з дзецьмі па выхаванню любові да роднага краю і яго гісторыі”
Паважаныя бацькі! Патрыятызм – гэта пачуццё любові да Радзімы. Духоўны, творчы патрыятызм трэба прывіваць з ранняга дзяцінства. Але падобна любому іншаму пачуццю, патрыятызм жыве самастойна і перажываецца індывідуальна. Ён прама звязаны з асабістай духоўнасцю чалавека, яе глыбінёй. Таму, не будучы патрыётамі самі, педагогі і бацькі не змогуць і ў дзіцяці абудзіць пачуццё любові да Радзімы. Менавіта абудзіць, а не навязаць, так як у аснове патрыятызма ляжыць духоўнае самавызначэнне.
У дзіцячыя гады фарміруюцца асноўныя якасці чалавека, таму важна насычаць успрымальную душу дзіцяці ўзвышаннымі чалавечымі каштоўнасцямі, зарадзіўшы цікавасць да гісторыі Беларусі. Выхаванне пачуцця патрыятызму ў дашкольнікаў – крапатлівая праца, якая павінна весціся сістэматычна, планамерна, ва ўсіх узроставых групах, розных відах дзейнасці і па розных напрамках.
Вялікае значэнне ў патрыятычным выхаванні мае сумесная разнастайная дзейнасць бацькоў і выхавацелей.
Быць патрыётам — гэта не толькі ведаць і любіць сваю Радзіму, але і актыўна працаваць на яе карысць. Для гэтага патрэбна выкарыстоўваць бацькам разам з дзецьми розныя формы: мэтавыя прагулкі, экскурсіі, гутаркі, чытанне мастацкай літаратуры, правоздіць беларускія святы, забавы і інш.
Адукацыйная дзейнасць з дзецьмі дашкольнага ўзросту павінна праводзіцца з выкарыстаннем нагляднага матэрыялу.
Выкарыстанне гульнявых прыёмаў павышае пазнавальную актыўнасць дзяцей, стварае эмацыянальную атмасферу.
Тэматычнае планаванне з’яўляецца неабходнай умовай для мэтанакіраванай працы выхавацеля, дазваляе ўстанаўліваць лагічныя сувязі паміж рознага роду звесткамі: «Мая вёска», «Твае абаронцы», «Мая сям’я» і інш. Важна, каб дзеці ўспрымалі матэрыял, актыўна думалі. Гэтаму спрыяюць такія метадычныя прыёмы, як параўнанне, пытанні, індывідуальныя заданні, зварот да вопыту дзяцей, дыдактычныя гульні.
Эфектыўным сродкам з’яўляецца выкарыстанне мастацкіх матэрыялаў.
Правядзенне з дзецьмі народных гульняў аказвае важную ролю ў патрыятычным выхаванні. У іх адлюстроўваецца лад жыцця людзей, іх праца, побыт, нацыянальныя асновы. Народныя гульні, маючы маральную аснову, вучаць дашкольнікаў шукаць гармонію з навакольным светам.
У малодшым і сярэднім дашкольным узросце асаблівую ўвагу трэба надаваць развіццю ўяўленняў аб блізкім сацыяльным асяроддзі.
Асноўнымі метадамі патрыятычнага выхавання ў малодшай групе выступаюць:
-арганізацыя жыццёвых і гульнёвых сітуацый, якія даюць магчымасць асвойваць вопыт добразычлівых адносін да блізкіх, дарослых;
-інсцэніровак з цацкамі, якія дэманструюць узоры узаемаадносін у дзіцячым садзе і ў сям’і;
-назіранне за ўзаемаадносінамі дарослых у дзіцячым садзе;
-хараводныя гульні, гульні-імітацыі;
-чытанне вершаў, пацешак, казак на тэму дабрыні, любові да бацькоў;
-разгляд ілюстрацый, сюжэтных малюнкаў з выявай сям’і, прапанаваць назваць членаў сям’і, іх дзеянні, вылучыць агульны радасны настрой;
-разгляд сямейных фотздымкаў і інш.
У сярэдняй групе далучаць дзяцей да размовы аб сям’і, сямейных падзеях. Разглядаючы сямейныя фотаздымкі, звяртаць увагу на рысы іх падабенства з бацькамі, у сям’і ўсе клапоцяцца адзін пра аднаго. Захапляюць дзяцей, гульні на сямейныя тэмы, дзе разыгрываюцца розныя сюжэты з жыцця. Знаёмства выхаванцаў з вершамі, песенькамі, у якіх адлюстроўваюцца падзеі з жыцця сям’і, праца бацькоў. Арганізацыя сітуацыі «добрых спраў»: у падарунак бацькам зрабіць калектыўную аплікацыю, падарыць малюнкі.
У старэйшым дашкольным узросце ў дзяцей закладваюцца асновы грамадзянскасці, развіваецца цікавасць да Радзімы на эмацыянальна-пачуццёвым узроўні. У старэйшай групе выкарыстоўваюцца такія метадычныя прыёмы патрыятычнага выхавання:
-этычныя гутаркі аб вёсцы, роднай краіне, свеце;
-экскурсіі, назіранні за дзейнасцю людзей і грамадскімі падзеямі;
-разгляд ілюстрацый аб асаблівасцях прыроды Беларусі, розных краін;
-сем’і, іх дзеянні, вылучаць агульны радасны настрой;
-разгляд сямейных фотздымкаў;
-знаёмства з элементамі нацыянальнай культуры;
-абмеркаванне і складанне апавяданняў аб прафесіях бацькоў і гараджан.
Пры знаёмстве дашкольнікаў з гісторыяй родных мясцін неабходна шмат расказваць, таму пры складанні апавядання звяртаем увагу на такія моманты:
-па ходу аповеду неабходна выкарыстоўваць наглядны матэрыял (фотаздымкі, рэпрадукцыі карцін, схемы), малюнкі мелам на дошцы;
-складаючы апавяданне, трэба задаваць дзяцям пытанні, неабходныя для развіцця актыўнай пазнавальнай дзейнасці, вучаць разважаць. У гэтым выпадку аповед выхавальніка ператвараецца з маналога ў своеасаблівую гутарку з дзецьмі;
-распавядаючы аб якіх-небудзь гістарычных падзеях, не варта часта ўжываць даты, т. к. у дашкольным ўзросце дзецям недаступная храналогія. Але, каб дзеці зразумелі, што падзеі адбываліся даўно, варта ўжываць такія выразы «гэта было вельмі-вельмі даўно», «гэта было тады, калі вашы таты і мамы былі маленькімі» і г. д.;
-мова апавядання павінна быць простай. Калі ў рассказе сустракаюцца незнаёмыя словы, напрыклад: «князь», «палкаводзец», варта растлумачыць іх значэнне.
У працэсе знаёмства дзяцей з выдатнымі мясцінамі роднага краю, патрэбна расказваць аб розных архітэктурных збудаваннях, храмах. У гэтым выпадку, досыць вылучыць тое галоўнае, што адрознівае той ці іншы будынак ад іншых. Цяпер да нас паступова вяртаецца нацыянальная памяць, і мы па-новаму пачынаем ставіцца да старадаўніх святаў, традыцый, фальклору, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.
Шырока выкарыстоўваюцца ўсе віды фальклору (казкі, песні, прыказкі, прымаўкі і г. д.). У вуснай народнай творчасці, як нідзе захаваліся асаблівыя рысы беларускага характару, уласцівыя яму маральныя каштоўнасці, уяўленні пра дабро, прыгажосць, праўду, смеласць, працавітасць.
Вялікую ролю ў далучэнні дзяцей да народнай культуры займаюць народныя святы і традыцыі, у якіх адлюстроўваюцца назапашаныя стагоддзямі танчэйшыя назіранні за характэрнымі асаблівасцямі пор года, зменамі надвор’я, паводзінамі птушак, насякомых, раслін, звязаныя з працай і рознымі бакамі грамадскага жыцця чалавека.
Вельмі важна пазнаёміць дзяцей з народным дэкаратыўным роспісам, здольным зацікавіць дзяцей нацыянальным выяўленчым мастацтвам.
Метад праектаў адзін з перспектыўных метадаў, якія спрыяюць вырашэнню праблемы патрыятычнага выхавання, які развівае пазнавальны інтарэс і фарміруе навыкі супрацоўніцтва. Асноўная яго мэта – развіццё свабоднай творчай асобы дзіцяці, магчымасць адчуць сябе даследчыкам, аб’яднаць дзяцей, бацькоў. У групах мэтазгодна распрацаваць такія педагагічныя праекты, як «Мая вёска», «Дзень маці» і «Дзень Перамогі». Метад праектаў эфектыўны ва ўсіх узроставых групах.
Выкарыстанне інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогій – актуальны і эфектыўны сродак патрыятычнага выхавання дашкольнікаў. Інфармацыйна-камунікацыйныя тэхналогіі выкарыстоўваюцца пры разглядзе нагляднага матэрыялу, праглядзе мультымедыйных прэзентацый, мультфільмаў, праслухоўванні песень і вершаў і інш.
Выкарыстоўваючы прапанаваныя формы і метады патрыятычнага выхавання, неабходна паказаць дзецям прыгажосць свайго роднага краю, пазнаёміць з талентам беларускага народа, навучыць дзяцей любіць свой горад і сваю краіну і ганарыцца тым, што яны жывуць у такой цудоўнай краіне, як Беларусь.

Здоровый образ жизни — это правильное питание, режим дня, физические нагрузки и активный отдых всей семьей. И если вы заботитесь о здоровье вашего малыша, то приучайте ребенка к этому процессу как можно раньше. Ведь ребенок не рождается любителем пиццы, а становиться таковым с помощью взрослых. Вы не будете заставлять ваше чадо вести здоровый образ жизни, если вы сами не придерживаетесь простых правил.

Совет 1. На вашем столе должны быть: фрукты, овощи, нежирное мясо, рыба, злаки, молочные продукты. Постарайтесь исключить из рациона вашей семьи вредные продукты: сладкую газированную воду, конфеты и др. Если таких продуктов не будет у вас дома, то и ваш малыш не сможет их попробовать. Замените лучше их полезными – орехами, сухофруктами и т. п. Старайтесь не перекармливать ребенка, его организм сам подскажет, сколько еды ему необходимо. Не развивайте у малыша склонность к перееданию. Вам стоит разделить еду на два типа: повседневную и праздничную. Объясните ребенку, что менее полезная еда может иногда присутствовать в вашем рационе, но это не значит, что ей можно злоупотреблять. Введите правильные семейные традиции. Такие, как  плотный завтрак каждый день и обязательно всей семьей. Старайтесь есть без телевизора на кухне в кругу близких людей. Пусть ребенок научится не спешить, хорошо пережевывая пищу. Рассказывайте малышу о полезных свойствах продуктов, хвалите его, когда он выбирает правильные товары в магазине. Приготовьте ему что-нибудь на выбор и создайте благоприятную атмосферу за столом, чтобы правильное питание ассоциировалось у него с домашним уютом и родительской заботой.

Совет 2. Старайтесь активно участвовать в оздоровлении своего ребенка. Не только рассказывайте ему, что нужно делать, чтобы не болеть, но и личным примером показывайте полезность для здоровья выполнения правил личной гигиены, утренней зарядки, закаливания, правильного питания.

Совет 3. Научите ребенка неукоснительно соблюдать гигиенические требования к чистоте тела, белья, одежды, жилища.

Совет 4. Правильно организовывайте распорядок дня ребенка. Старайтесь, чтобы он больше двигался и гулял на свежем воздухе. Чередуйте разные виды деятельности, чтобы ребенок не переутомлялся.  Приучайте ребенка строить свой день, чередуя труд и отдых. Ничто так не вредит нервной системе ребенка, как отсутствие режима дня. Ритм жизни, предусматривающий занятия физическими упражнениями и спортом, прогулки и игры на свежем воздухе, а также полноценное питание и· крепкий сон — лучшая профилактика утомления и болезней.

Совет 5. Всегда контролируйте время провождения вашего ребенка за компьютером и телевизором. Ребенок должен четко знать, сколько времени он может потратить на игры и мультики.

Совет 6. Научите ребенка правильно пользоваться естественными оздоровительными факторами солнцем, воздухом и водой. Воспитывайте у ребенка стремление и привычку к закаливанию организма.

Совет 7. Поощряйте его инициативу к физической активности. Занимайтесь спортом всей семьей. Больше времени уделяйте активному отдыху – ходите в походы, катайтесь на велосипедах, роликах, коньках. Это не только приучит вашего ребенка к активному образу жизни, а также очень сплотит вашу семью. Отдайте ребенка в Спортивную секцию . Поинтересуйтесь, что ему нравиться больше, ни в коем случае не заставляйте ребенка, иначе он вообще откажется от спорта. Найдите тот вариант, который устроит и родителей, и ребенка. Радуйтесь его спортивным достижениям, посещайте соревнования и тренировки, станьте страстным фанатом вашего чада.

Совет 8. Научите ребенка элементарным правилам профилактики инфекционных заболеваний: держаться подальше от тех, кто кашляет и чихает; не пользоваться чужой посудой или зубной щеткой; не надевать обувь или головные уборы других детей. Если ребенок болен сам, чихает и кашляет, он должен знать, что надо прикрывать рот и нос маской или платком, не играть с друзьями, выполнять назначения врача.

Совет 9. Познакомьте ребенка с правилами безопасного поведения в доме, на улице, на отдыхе и учите его выполнять эти правила, чтобы избегать ситуаций, опасных для жизни.

Совет 10. Читайте научно-популярную литературу о возрастных и индивидуальных особенностях развития ребенка, о том, как научить его укреплять свое здоровье.

Напоминаем, что в детском саду продолжается акция «Спаси дерево!» по сбору макулатуры. Просим принять активное участие.

В 2019/2020 учебном году в учреждении образования «Ружанский детский сад №33»  Попечительский совет работает в следующем составе:

Председатель попечительского совета-Мекеня Татьяна Владимировна

Контактный телефон+375(29)2418961

Попечительский совет создан для оказания содействия учреждению образования в развитии материально-технической базы, обеспечении качества образования.

Деятельность попечительских советов учреждений образования регулируется:

• ​Положением о попечительском совете учреждения образования(Постановление Министерства образования Республики Беларусь № 146 от 25.07.2011)
• ​Изменениями в Положении о попечительском совете учреждения образования, утвержденное постановлением Министерства образования от 25 июля 2011 г. № 146(Постановление Министерства образования от 28 декабря 2016 г. № 127)
• ​Финансовые средства попечительского совета формируются из добровольных взносови иных источников, не запрещенных законодательством, зачисляемых на текущий (расчетный) счет по учету внебюджетных средств учреждения образования, и могут используются по целевому назначению в соответствии с решением попечительского совета на:

– укрепление материально-технической базы;

– проведение спортивно-массовых, физкультурно-оздоровительных, социально-культурных, образовательных мероприятий, иные цели, не запрещенные законодательством;

Отчет о доходах и расходовании финансовых средств предоставляется законным представителям несовершеннолетних председателем попечительского совета учреждения с предъявлением соответствующих платежных документов.

С 16 октября по 1 ноября  МЧС  Республики Беларусь проводит профилактическую акцию «За безопасность вместе!»  В ходе  акции работники МЧС посетят семьи, в которых дети находятся в социально-опасном положении, дадут рекомендации по повышению уровня пожарной безопасности жилищ, выступят в трудовых коллективах по вопросам соблюдения правил пожарной безопасности.

ДЛЯ ВАС БАЦЬКІ.

Каб гучала мова беларусаў

Для вас, бацькі!

Каб гучала мова беларусаў!

Слова да слова, слова да слова –

родная мова,

Матчына мова, пяшчотная, чыстая,

Быццамкрыніца, жывая, іскрыстая.

А.Вольскі

БЕЛАРУСКАЯ МОВА для беларускіх дзяцей з’яўляецца роднай мовай, паколькі менавіта яна адлюстроўвае гісторыю, традыцыі беларускага народа, уводзіць у народную паэзію, народныя вераванні, філасофію, тлумачыць прыроду. Чаму ж мы не размаўляем на роднай мове? Наша тэлебачанне, радыё, часопісы амаль усе на рускай мове. У адзіны момант нам ніхто не падаруе нашу мову. І калі ўсё застанецца на месцы, наша мова памрэ. А калі не будзе мовы, знікне наш народ.

Давайце разам подумаем, як зацікавіць дзіця, каб яму захацелася гаварыць на роднай мове!

• Ветлівымі словамі дарослыя і дзеці карыстаюцца амаль штодня. Давайце праверым свае веды і пакажам прыклад ветлівых паводзін дзецям:

Дзякуем. Сардэчна дзякую! Я ўдзячны Вам! Дзякуй за дапамогу!

Просім прабачэння.Прабачце, калі ласка! Не сярдуйце. Даруйце.

Радуемся. Выдатна! Цудоўна! Мне вельмі прыемна! Я задаволены!

Жадаем. Хай Вам шчасціць! Хай будуць здаровы Вашы родныя!

• Кнігі на беларускай мове.У многіх сем’ях існуе традыцыя — увечары перад сном бацькі чытаюць дзецям казкі. Часцей чытайце разам з дзецьмі кнігі на беларускай мове. Завітайце ў бібліятэку, пазнаёмцеся з навінкамі на кніжных паліцах. Цікаўцеся дзіцячай літаратурай на роднай мове! Паспрабуйце заахвоціць дзяцей да чытання вершаў, казак, апавяданняў, змешчаных на старонках дзіцячых часопісаў. Разам абмяркоўвайце выказаныя ў іх думкі, дапамажыце лепш зразумець прачытанае.
• Народныя забаўлянкі, лічылкі, калыханк — гэтыя маленькія творы мастацтва дапамагаюць адчуваць прыгажосць і непаўторнасць роднай мовы, далучаюць дзяцей да непаўторнага свету паэзіі.
• У прыказках і прымаўках мала слоў, але ў іх закладзена народная мудрасць. Прапануйце малым некалькі прыказак і разам абмяркуйце іх.

Пры сонейку цёпла, пры мамачцы добра.

Добраму чалавеку жыццё ў радасць, а злому — адно гора.

Не рабі другому, што не люба самому.

У людзей пытай, ды свой розум май.

• У народных загадках адлюстроўваецца жыццёвы вопыт народа, яны знаёмяць дзіця з мінулым і сучасным, дапамагаюць пазнаваць навакольны свет, развіваць сваю кемлівасць, мысленне, фантазію.
• На жаль, сучасныя дзеці дрэнна ведаюць беларускія святы. Разам з дзецьмі прачытайце пра провады зімы — Масленіцу, свята прылёту птушак — Саракі, пра пачатак і заканчэнне жніва — Дажынкі і Зажынкі ды іншыя народныя традыцыі.
• Народныя гульні — гэта не толькі забава. Яны дапамагаюць вырасціць дзяцей здаровымі, сумленнымі людзьмі, якія будуць шанаваць народныя традыцыі і імкнуцца глыбока пазнаць спадчыну сваіх продкаў.

Сучасныя дзеці ўспрымаюць беларускую мову як замежную. Таму калі пераходзяць у школу, на наступную ступень навучання, урокі на ёй даюцца ім вельмі цяжка. Вось і атрымліваецца, што, ідучы ў першы клас, хлопчыкі і дзяўчынкі толькі-толькі пачынаюць вучыцца дасканала размаўляць, пісаць і чытаць на роднай мове, што непазбежна вядзе да пагаршэння адзнак. І калі мы пазнаёмім нашых дзяцей з роднай мовай яшчэ ў дзяцінстве, у школе яны скажуць нам дзякуй.

Дзіця, якое з маленства шануе традыцыі сваіх продкаў, гаворыць па-беларуску, паважае сваіх бацькоў, пранясе такія адносіны праз усё жыццё. І тады новыя пакаленні маленькіх беларусаў будуць размаўляць на роднай мове.

Что нужно знать родителям  при поступлении ребёнка в детский сад

 После начала посещения сада ребёнок начал часто болеть. Что

является причиной?

Чаще причина кроется в ослаблении иммунитета ребёнка стрессом, связанным с началом посещения садика. Мнение, что в садик все приводят больных детей, и их ребенок от них заражается отнюдь не всегда оправдано. Из-за новой непривычной обстановки у ребенка появляется масса новых переживаний и беспокойств. Именно они ведут к стрессу, из-за которого происходит снижение иммунитета, из-за чего, в свою очередь, ребенок может легко заболеть, даже если все в его группе здоровы. То есть причина частых болезней в садике чаще психологическая и именно поддержка и участие со стороны родителей могут помочь ребенку справиться со стрессом, а значит избежать частых болезней.

Дома мой ребёнок ест самостоятельно, но в саду он отказывается есть. Почему?
Детям трудно даётся перенос знаний и навыков в новую среду. Стресс от начала посещения садика тоже затрудняет этот перенос. Поэтому часто с началом посещения садика дети «утрачивают» некоторые навыки. Не беспокойтесь, ситуация нормализуется.

Мой ребёнок начал сильно упрямиться, старается всё сделать наоборот, часто устраивает истерики. Этому его научили в садике?

Если вашему ребёнку 2-4 года, то, возможно, часть этих нарушений поведения вызвана не столько садиком, сколько «кризисом 3-х лет».
Как понять, что процесс адаптации уже закончился?
По завершении этого процесса ребёнок должен в садике хорошо есть, спать, играть и взаимодействовать с другими детьми.
Как лучше поступить: оставить ребёнка в садике сразу на целый день, или постепенно привыкать?
Лучше постепенно. Начать можно с 1-2 часов пребывания в садике,  можно в сопровождении родителя.

Как определить, готов ли наш ребенок к детскому саду?

Главный критерий – это готовность родителей. Пока хотя бы один член семьи сомневается в необходимости этого шага, ребенок не будет готов, даже если все тесты демонстрируют обратное. Практика показывает, что дети, родители которых воспринимают детский сад как единственный и самый оптимальный вариант, привыкают к нему значительно легче. Они реже вредничают по утрам, быстрее адаптируются к режиму и требованиям детского сада, и даже реже болеют. Это легко объяснимо. Просто родители, однозначно понимая, что у них нет альтернатив, не мучаются сомнениями: «А может быть, все-таки не надо?» – а проводят с ребенком соответствующую подготовительную работу.